Wandelen, maar dan op het levenspad

De laatste weken kwam het er door allerlei andere zaken en het vaak onaangename weer niet van om - wat wandelingen betreft - buiten de begaande paden te treden. Maar er zijn ook andere paden te bewandelen.

 In november 2021 werd ik geïnterviewd voor het blad Relevant van de Nederlandse Vereniging voor Vrijwillig Levenseinde (NVVE). Mijn gesprekspartner was Teus Lebbing en in haar email-handtekening stond ‘Zorgdrager’. Dat intrigeerde mij en Teus heeft mij het één en ander verteld: dat sprak mij wel aan.

Ik was zoekende: straks, als ik met pensioen ben, maak ik geen onderdeel meer uit van alle systemen in de organisaties die mijn opdrachtgevers zijn. Mijn werk en alle formele en informele en vaak inspirerende contacten ga ik missen. Maar ik wil wel graag mijn kennis en ervaring waar mogelijk inzetten om ‘zorg’ in de ruimste zin van het woord te helpen verbeteren. Ook wil ik mij laten inspireren door anderen en hopelijk is dat dan ook wederzijds.

In de loop van 2022 kwam ik in contact met Sacha Simons, de oprichtster van Zorgdragers (www.zorgdragers.nl). Zij verteld mij het één en ander en nodigde me uit voor een nadere kennismaking bij een bijeenkomst. Online en ‘live’ leerde ik zo een aantal Zorgdragers kennen.

Eén van de Zorgdragers, Saskia Danen, startte in datzelfde jaar met de Dementie Academie Online en na korte tijd was ik lid van deze Community met o.a. de taak om andere fysiotherapeuten die zich zullen aanmelden welkom te heten en daarmee – indien aan de orde - vakinhoudelijk te communiceren. (https://dementieacademie.online/)

In de tussentijd zag een nieuwe tak van Zorgdragers het levenslicht: Voluit leven met dementie. Omdat deelname aan zowel Zorgdragers als aan dit netwerk een beetje te veel van het goede zou zijn en ik het nieuwe initiatief graag wilde helpen opstarten, sloot ik me daarbij aan. 

Nu zijn we een aantal maanden verder en heb ik:

•       een aantal uiterst boeiende mensen ontmoet;
•       een aantal indrukwekkende en inspirerende bijeenkomsten meegemaakt;
•       een bezoek gebracht aan een prachtige woonvorm in Putten voor mensen met dementie (https://www.buiten-land.nl/)
•        meer geleerd over therapie met paarden;
•       door alle gesprekken en invalshoeken anders nagedacht over een aantal kantelpunten in mijn leven;
•        informatie uit mijn netwerk gedeeld met anderen;
•        verborgen en vergeten hoekjes in mijn (werk)ervaringen gevonden die voor anderen weer interessant kunnen zijn;
•        door de boekenplank van de community het boek Hersenschimmen (Bernlef) weer gelezen (of eigenlijk geluisterd). Ook al las ik het lang geleden meermaals, het was opnieuw beklemmend en informatief.
•        door een gespreksonderwerp van Zorgdragers het boek Zorg (Lynn Berger) gelezen, waardoor mijn kijk op alle facetten van zorg is verruimd en er weer nieuwe stof tot nadenken is.

Dit wandelpad bevalt me wel en geeft mij het idee, dat ik ook na mijn pensionering deel kan uitmaken van een netwerk, waar ik gezien en gehoord word en waar mijn werk- en levenservaring kunnen bijdragen aan verdere ontwikkelingen van mijzelf, van anderen en van ‘Zorg’.